Nemendur hér í skólanum eru alveg einstaklega lausir við að fylgjast með nemendafélögum, um daginn kom gaur frá AlþjóðlegirNemendur-félaginu, svo alþjóðlegir nemendur hér gætu kosið. Hann var afskaplega einmana, þar sem hann sat í anddyrinu með tölvuna sína og kjörkassann...

Átti mjög skrítið spjall við danskellinguna í fyrradag. Hún, sem varð alveg kolkreisí þegar ég bað um frí til að fara á ráðstefnuna, var hin yndislegasta og margbaðst afsökunar á því að hafa verið svona leiðinleg. Var ekki alveg að skilja þetta, fyrr en hún minntist á að hún hafði fengið áframsent email frá annarri, sem ég sendi, þar sem ég útskýrði ástæðurnar fyrir því að ég vildi fara á þessa ráðstefnu (að sjálfsögðu smá dramatíseraðar)...

Svo núna er það minnsta málið í heiminum að ég fari bæði til Íslands og til Englands og Frakklands. Þarf að sækja um leyfi sam sem áður, en það er samt bara svona formsatriði núna...

Hef samt alveg fundið annað til að pirra mig á, það er einn jazzgaur í hópnum okkar í tverrfaglig verkefninu og hann er SVO smámunasamur og leiðinlegur! Í stuttu máli er það sem við stingum upp á ómögulegt, því við erum jú öll hin þrjú klassísk og það sem hann stingur upp á er frábært, því hann er jazzgaur... Það er ekki hægt að bera neitt undir okkur, heldur bíður hann þar til kennararnir koma og spyr þá um allt...
Mikið verð ég fegin þegar þetta dæmi er búið!

En jæja, verð víst að fara að halda áfram í verkefninu...bleh!

|