Já, tad er spád fyrsta hauststorminum hér í Stavanger á morgun. Sama dag verdur Håkon (klarinettkennarinn minn) 50 ára. Hann ætlar ad fljúga "til Syden" í tilefni dagsins. Hann er ekkert gífurlega spenntur fyrir tví. Ad fljúga í stormi teas. Honum finnst hinsvegar kúl ad fara "til Syden". Tad virdist ekkert skipta máli ef madur er ad fara í frí í sudurátt. Tá er madur bara ad fara til Syden.

Tad var smá umræda um storma í dag. Ad mínu mati getur madur ekki kallad vont vedur storm fyrr en allavega eitt tak hefur fokid af húsi einhvers stadar. Nordmønnum finnst hins vegar stormur tegar rigningin kemur frá hlid. Veimiltítur.

Tad lídur adeins of hratt ad tónlistarsøguprófinu (á midvikudaginn eftir viku). Ég er búin ad ætla ad byrja ad læra á morgun í næstum heila viku núna. Ég ætla ad byrja á morgun.

Ég er ad spila á tónleikum á morgun ef einhvern langar ad koma. Ég fékk ad vita tad á føstudaginn, ásamt teim í kvartettinum sem ekki heita Tore. Sá er adeins ad ganga of langt í ad ákveda hluti alveg sjálfur, án tess ad láta nokkurn annan vita. Ég fékk til dæmis ad reka 3 fagottleikara úr klarinettherberginu á midvikudaginn, tar sem teir høfdu breytt úr sér um allt herbergid vid fagottbladasmídar. Ég átti nefnilega ad hafa spilatíma, en einhverra hluta vegna hafdi fyrrnefndur Tore ákvedid, alveg sjálfur, ad tad yrdu engir klarinetttímar tann daginn. Tad kom Håkon jafnmikid á óvart og mér ad tad ættu ekki ad vera klarinetttímar.
En hann Tore ákvad ad vid myndum spila kvartett, sem vid høfum verid ad æfa undanfarid (ekki sídustu 3 vikurnar samt) á tessum tónleikum, án tess ad jah, athuga hvort vid gætum spilad tetta kvøld. Sem kom einmitt á daginn ad einn fjórdi hluti kvartettsins gat ekki. Svo hann ákvad ad á myndum vid bara fá tann serbneska í stadinn og spila eitthvad annad. Vid fengum nótur á føstudaginn og byrjudum ad æfa sama dag og á morgun, 5 døgum seinna, munum vid flytja verkid á tónleikum. Er soldid pirrud...

|