Það er svo erfitt að koma sér inn í æfingaherbergi þessa dagana... Alla síðustu viku er búið að vera svona ekta vorveður, það hefur verið heiðskírt eiginlega allan tímann, hægt að telja á fingrum annarar handar skiptin sem hefur þykknað upp og rignt... Annars hefur sólin bara skinið og alveg hægt að vera úti á peysunni. Það er á svona dögum sem mér finnst svo erfitt að koma mér inn að æfa mig, vil helst bara vera úti og láta sólina skína á náhvítt andlitið...
Það er eins og íbúar Stavanger hafi vaknað úr vetrardvala. Miðbærinn er fullur af fólki á röltinu, litla skeitsvæðið sem strætóinn minn keyrir framhjá, er fullt af krökkum á hjólabrettum og línuskautum og annarhver bíll er annaðhvort með bát í eftirdragi eða brimbretti á þakinu. Mikið öfunda ég fólk sem kann á brimbretti, það er bara mest töff!

Annars er fátt í fréttum, bara nokkrir dagar þar til ég kem heim, jah, til Íslands allavega... ég held áfram til Ammríku á þriðjudeginum... Er vægast sagt farið að hlakka til :) Veit núna alveg þónokkuð meira en áður um ferðina, veit að við gistum á hóteli, sem er með ókeypis nettengingu (úje!) og að við borðum kvöldmat á einhverjum bát. Svo eigum við að spila á Cherry Blosssom Festival (love the name, eitthvað svo ferlega væmið ;). Svo er alveg gott veður þarna í DC (sem er jú það mikilvægasta). Alveg líkur á 20 stiga hita samkvæmt meðaltölum...!

...og svo get ég nú ekki bloggað án þess að minnast á JSC, þar sem fólk virðist keppast hvort við annað að afsaka sig hér til hliðar (ég meina, maður afsakar sig ekki við gagnrýnandann!!!) Fyrst fannst mér þetta alveg gasalega gaman, sérstaklega þegar Óttar kallaði mig og einhvern gaur hálfvita fyrir að vilja ekki viðurkenna Maríu sem staðgengil lærisveins (seríöslí, epli getur ekki verið appelsína!) Skemmti mér svo vel fyrst um sinn að ég var alveg komin á það að verða bara gagnrýnandi þegar ég yrði stór...en það varði ekki lengi...Ef gagnrýnendur þurfa að standa í því að hlusta á svona margar afsakanir eftir hverja gagnrýni, þá bara ómægod! Býst fastlega við móðgunum næst, sé alveg fyrir mér “þú getur nú bara trútt um talað, ekki sér maður þig standa á sviðinu að syngja” eða “bíddu bara, ég skal koma á tónleika hjá þér og skrifa niður allt sem fer úrskeiðis og blogga svo um það”...
Toppurinn var þó þetta með reykvélina –fyrirgefið, misturvélina– ég ætla sko alltaf að nota þessa afsökun...
Einhver: “Berglind, þú ert sein.”
Berglind: “Sorrý, það var allt reykvélinni að kenna.”

E: “Berglind, þú verður að spila meira staccato.”
B: “Fyrirgefðu, reykvélin var að spilla fyrir mér”

E: “Berglind, ertu ekki búin að lesa fyrir tímann?!”
B: “Nei...reykvélin, skiluru...”

Já, svo er ný stelpa að flytja inn á fimmtudaginn. Hún heitir Therese. Alveg eins og Therese, sem flutti út. Ég er ekki búin að hitta hana, en hún kom að ná í lykilinn í dag og skildi eftir miða. Við hliðina á miðanum frá gömlu Therese. Þær skrifa alveg eins. Kannski er nýja Therese bara gamla Therese...

|